Filling in the Pieces A Survival Story of the Holocaust

(English review; Dutch will follow on a separate posting)

I really don't know WHAT to write about this book, but I'll try 😉

A story of a Jewish boy (Izaak Sturm) who lives through the atrocities of the Holocaust, as he is moved from concentration camp to concentration camp.

First Izaak tells us about the peaceful life he lives in the town of Debica, then he follows with his recollection of the cruelty of the Nazi's. A guard, named Grün, whipped or shot people whenever he felt like it. Later Izaak testifies against him in court.

He also tells us about the commandant of Plaszów, who 'took a great deal of pleasure in walking around with his gun and shooting people left and right'.

Before being 'evacuated' Izaak lives in the ghetto, and something that caught my eye was the following line he wrote:

“Jewish life was cheap in the ghetto. --- It was not unusual to see people shot to death. It was common. It was nothing.”

Izaak gives detailed information about the people he tells about in detailed footnotes. The book feeled like a transcript of his presentations.

Sometimes he gives too much information about persons, but I guess that is okay in this kind of books.
The book had many undefined Jewish-terms, that made it sometimes difficult to understand for non-Jewish people. A explanation in the end of the book would have been welcomed.

This book was enlightening and concise, but as said by others, filled with details not really needed. This also made the book not an easy read. Various documents have been added in appendices, to five as much details as possible.

A well written book, that should be a recommended read for history lessons, but with some clarifications for some names.

I find it hard to give stars to these kind of books. Would I rate it 5 stars because of the story, or the what the author has gone through or..., so the 5 stars I give are based on the story it self

The person in charge of layout and format of the book has done a good job. The book itself looks great, the paper is of a top-quality

De torenheer (In de schaduw van de raaf, #2)

In dit vervolg op 'Vaelin Al Sorna' krijgen we de wereld te zijn vanuit verschillende standpunten. Zelf ben ik niet zo'n liefhebber van een steeds weer andere POV1 (of verhaallijn), maar in dit boek kwam het goed uit. De indeling van het boek zorgde er voor dat je niet halverwege een hoofdstuk plots in een andere POV of verhaallijn zat.

Het verhaal was een beetje 'donkerder' dan zijn voorganger, maar had ook genoeg humor en mysterie. Het boek richt zich op een wat oudere jeugd. Het einde van eht boek was een beetje 'gewoontjes' vergeleken met de rest van het boek.

Dit boek had in mijn ogen geen last van het 'middelste-boek-syndroom', maar leverde een goed verhaal.

Vaelin Al Sorna (In de Schaduw van de Raaf, #1)

Mooi eerste boek van een serie. Het is moeilijk om je voor te stellen dat dit een debuut-album is. Je zou eerder verwachtten dat de schrijver al vele jaren ervaring had.

Vaelin Al Sorna was nog maar 10 toen zijn vader, een van de belangrijkste mannen van de koning, hem achterliet bij de poort van de Zesde Orde. Toch kreeg hij niet alles op een presenteerblaadje aangereikt. Hij was niet de beste in alles wat hij deed, en verdiende zijn plaats in de wereld door zijn eigen harde werk en toewijding.

De broeders van de Zesde Order zijn toegewijd aan de strijd en Vaelin wordt opgeleid tot de sobere, celibatair en gevaarlijk leven als Strijder voor het Ware Geloof. Gedurende zijn opleiding zijn er diverse Proeven te doen, die steeds moeilijker worden. In de 'Proeve van het Zwaard', de laatste proef, moet hij vechten tegen 3 misdadigers (een verkrachter, een moordenaar en een deserteur) in een arena. Om te winnen moet hij deze 3 misdadigers doden in een gevecht. Tijdens het gevecht met de deserteur dringt het tot hem door dat er iets niet klopt.

Vaelin verzoekt de koning om de vrouw en zoon van de deserteur te sparen, en komt hierdoor in de handen van de koning, die hem op allerlei missies stuurt.

Goed geschreven met 'echte' personages en een wereld waarin je kan geloven. De namen van de personages zijn op een uitzondering na wat lastig, maar daar is wel over heen te komen.

In dit boek, dat als een soort 'flash-back' is geschreven, verteld de protagonist een geschiedkundige zijn levensverhaal.

Misschien geen echt grote literatuur, of diepdoordachte thema's, maar gewoon goed.

Ik weet niet wat de volgende delen gaan brengen, maar ik miste nog wel de haast klassiek te noemen onderdelen van een fantasy, namelijk draken, elfen en dwergen.

Dit verhaal doet me verlangen naar meer van deze schrijver. Gelukkig volgen er nog een paar boeken.

Erfenis (Het Erfgoed, #4)

Het einde van een mooie serie. In het begin had ik wat twijfels over de serie, maar gelukkig ben ik doorgegaan.

Paolini heeft een gave voor het creëren van werelden, bevolkt met grandioze draken, elfen, dwergen en andere volkeren.

Het einde was een beetje een anti-climax. Ik had gehoopt dat de draken en hun rijders een veilige plek zouden bereiken.

Wat kan ik nog meer zeggen over dit boek, deze serie, deze schrijver dan hopen dat Paolini door blijft gaan met schrijven. Misschien komt er nog een terugkaar naar de wereld van Erogan, maar dan is het nog maar de vraag of hij en Saphire er een rol in blijven spelen.